KINSHASA – Ter gelegenheid van de Werelddag voor Humanitaire Hulp op maandag 19 augustus uitte Bruno Lemarquis, de humanitaire coördinator van de Verenigde Naties in de Democratische Republiek Congo, bij Radio Okapi zijn spijt over de escalatie van de aanvallen op burgers en humanitaire werkers in het land.
“Tussen januari en juni van dit jaar werden 6 humanitaire hulpverleners gedood en 11 ontvoerd, met meer dan 200 incidenten die rechtstreeks gericht waren tegen humanitaire hulpverleners op het terrein”, verklaarde Lemarquis.”Tussen januari en juli werden meer dan 630 burgers op tragische wijze gedood in de territoria Mambasa en Irumu, in Ituri, en in de territoria Beni en Lubero, in Noord-Kivu.”
Stille moorden
De humanitaire coördinator is niet gelukkig met de onverschilligheid van de internationale gemeenschap tegenover deze rampzalige situatie: “Ondanks de ernst van de moorden en het leed toonde de wereld niet genoeg verontwaardiging over deze catastrofale situatie. Dit gebrek aan collectieve verontwaardiging, deze tolerantie, stelt onze menselijkheid en ons vermogen om systematisch geweld, dat onschuldige levens decimeert, te voorkomen en ertegen op te treden, ernstig in vraag. Daarom noem ik deze crisis niet alleen een van de meest verwaarloosde ter wereld, maar ook een van de meest getolereerde”.
Lemarquis luidt de noodklok en roept op om de stem van de slachtoffers te laten horen en om concrete maatregelen te nemen om een einde te maken aan deze ondraaglijke cyclus van geweld die al decennia aan de gang is, en om de meest kwetsbaren te beschermen.
Massale volksverplaatsing
Gewapende aanvallen zorgden voor tienduizenden nieuwe ontheemden en de tijdelijke opschorting van humanitaire hulp in sommige gebieden. “In de eerste helft van 2024 waren ongeveer 7,3 miljoen mensen ontheemd in de Congo. Dit komt neer op meer dan 400.000 nieuwe ontheemden sinds december 2023”, aldus Lemarquis.
Deze massale bevolkingsverplaatsingen als gevolg van gewapende conflicten, in combinatie met de daaruit voortvloeiende precaire leefomstandigheden, creëren een vruchtbare bodem voor seksueel geweld tegen vrouwen en meisjes en prostitutie als middel om te overleven. Daarbij komt nog de snelle verspreiding van epidemieën zoals cholera, mazelen en pokken in gebieden die door dit geweld zijn getroffen.
Lemarquis bevestigt opnieuw de nood aan inspanningen van de Verenigde Naties en lokale en internationale ngo’s om de nodige hulp te bieden aan de door de crisissen getroffen bevolking, in nauwe samenwerking met de nationale autoriteiten. “Het humanitaire responsplan voor 2024 is echter slechts voor 35% gefinancierd, wat betekent dat honderdduizenden kwetsbare mensen met lege handen blijven.”
© CongoForum, 20.08.24 (rk)
Beeld – bron: Radio Okapi
